Filmy wieś, relacja matka-syn

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Dwudziestodwuletni Bartek prowadzi małe gospodarstwo na Podhalu. Poznaje Dawida, z którym wkrótce zaczyna go łączyć uczucie.

Film opowiada historię czwórki rodzeństwa - Łucji, Zuzanny, Edmunda i Piotra - które odnajduje drogę do tajemniczej krainy Narnii zamieszkałej przez mityczne stworzenia i mówiące zwierzęta. Bramą do tego niezwykłego świata okazuje się stara szafa w wiejskim domu należącym do nieco dziwacznego Profesora. Narnia od stu lat znajduje się we władzy złego czaru, a jej mieszkańcy żyją w ciągłym strachu. Dzieci pomagają prawowitemu władcy - Lwu Aslanowi - pokonać Białą Czarownicę, która zamieniła bajkową Narnię w kraj zła i wiecznej zimy.

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Sally Perel, żydowski chłopak uciekając przed hitlerowcami, trafia do organizacji komsomolskiej w Grodnie, gdzie wciela się w żarliwego wyznawcę ideologii komunistycznej. Los sprawia, że wpada w ręce wyznawców ideologii wyższych ras... i okazuje się dla nich najczystszym egzemplarzem aryjczyka, godnym szlifowania swych umiejętności w kuźni kadr faszystowskiego państwa.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Akcja filmu rozgrywa się w 1981 roku, na kilka miesięcy przed masakrą górników w Kopalni Węgla Kamiennego Wujek (o której Kutz opowiedział w swoim późniejszym obrazie Śmierć jak kromka chleba). Jej bohaterem jest Tomasz Siwek (Zbigniew Zamachowski) – członek PZPR i pracownik elektrociepłowni, w której zarabia na życie jako nosiwoda. Ponieważ ma dobry kontakt z robotnikami przełożeni proszą go, by szpiegował swoich kolegów – członków Solidarności. Skuszony obietnicą wczasów w Bułgarii Tomasz wyraża zgodę, kiedy jednak trafia na opozycyjny wiec daje się ponieść entuzjazmowi tłumu i przyłącza się do protestów, co nie uchodzi uwadze ani jego partyjnych zwierzchników ani rozpędzającym protestujących milicjantom. W jednej z chwili z donosiciela Siwek staje się niemalże bohaterem opozycji. Jego nielojalność nie pozostaje bez konsekwencji. Już następnego dnia Tomasz zostaje aresztowany. Przesłuchujący go funkcjonariusze obiecują mu wolność, jeśli zdradzi, którzy z robotników wzięli udział w manifestacji. Czy Siwek po raz kolejny zdecyduje się na współpracę?

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Przedstawiona z rozmachem i dbałością o historyczne realia kronika losów słynnego Robin Hooda. W przeciwieństwie do najpopularniejszych obrazów opowiadających o łuczniku z Sherwood, ta wersja skupia się na narodzinach jego legendy, a Robin Hooda prezentuje jako człowieka posępnego i znużonego życiem. W filmie, będącym emocjonującym połączeniem kina przygodowego, epiki i romansu, w głównego bohatera wcielił się laureat Oscara Russell Crowe (Gladiator). Za kamerą stanął często pracujący z Crowe’em Ridley Scott. Produkcja została wyróżniona nominacjami do Saturna (najlepsze kostiumy, najlepszy film akcji/przygodowy), Satelity oraz do nagród przyznawanych przez amerykańskie gildie reżyserów, scenografów i aktorów.