Mając trzydzieści lat, mężatka, dwoje dzieci, Aurore (Anne Wiazemsky) opuszcza swoją prowincję i jedzie z Julesem Sandeau (
Jean-Gabriel Nordmann) do Paryża. Zostaje dziennikarką, potem powieściopisarką, poznaje słynnego już dwudziestodwuletniego poetę Alfreda de Musseta (
Yves Rénier), wyjeżdża z nim do Wenecji. Nagle wraca do Berry. Udaje jej się pozbyć męża i sprowadza słynnego pianistę Fryderyka Chopina (
Pierre Kalinovski). Wraz z przyjaciółmi przygotowuje rewolucję. Tą w 1848 roku. Ale podróż do Paryża jest krótka. Pianista odszedł, więc Aurore zastępuje go malarzem Manceau (
René Féret) i kontynuuje pisanie powieści. Aurore to oczywiście George Sand.